ไม่รู้ว่าซวยหรือป่าว

 

ก่อนอื่นรูปที่มาประกอบนี้อะไม่ได้เกี่ยวกับบทความที่จะเขียนให้อ่านเลย แต่เห็นว่ามันคงจะโล่ง เลยหารูปมาลงซะ หุหุ รูปนี้ไปก็อบมาจา ฮิห้า คัยก้อไม่รู้ ลืมอ่ะ แง่มๆ

เรื่องมันมีอยู่ว่า เมื่อวานนี้(3/8/51) ผมไปสอบคัดเลือกที่โรงเรียนแห่งหนึ่งย่านปากเกร็ด ผมมีสอบในช่วงเช้า จึงตาลีตาลานไปสนามสอบตั้งแต่เช้า 7.50น. ตื่นเต้นงายคั้บ หนังสือไม่อ่านมันแระ ประมาณว่า อ่านมากลืมมาก อ่านน้อยลืมน้อย ไม่อ่านเลย ไม่มีลืม(แต่ไม่รู้เนื่องเอง อิอิ) ผมให้พี่ชายขับรถไปส่งที่ดรงเรียนคั้บ พอไปถึงมีคนน้อยมาก ที่ป้อมยามหน้าทางเข้า ปกติจามียามนั่งอยู่ แต่ตอนเข้าไป ผมไม่เห้นพี่ยามเลย เห้นเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ผอมๆ ผมสีทอง ผิวคล้ำนั่งอยู่ตรงเก้าอี้หน้าป้อม ไม่ได้สนใจคั้บ สนใจอย่างเดียง กรูสอบห้องไหนหว่า พี่เค้าเลยวนพาเข้าไปในโรงเรียน อะ นั่นพี่ยามมายืนรอชักธงชาติขึ้นเสานี่เอง

พี่พาผมขี่รถวนรอบสนามบอล 1 รอบ พอดี ผมไม่มีดิสอ เลยต้องกลับมาวท้อใหม่ที่นราโรงเรียน หนุ่มน้อยคนนั้นยังนั่งอยู่ พอมาถึงหน้าโงเรียน ผมเลยลงจากรถ แล้วลงไปซื้อดินสอ แล้วก้อลาพี่เขาไป ผมเดินกลับเข้าไปในโรงเรียนอีกครั้ง

ทีนี้ พอได้เดิน อะไรๆมันก้อเลยชัดขึ้น น้องหนุ่มผิวคล้ำคนนั้นยังนั่งอยู่ที่เดิม แต่ที่ทำผมหายใจคว่ำนั่นคือ น้องแกเล่นนั้งชักธงลำเขื่องของน้องตรงเก้าอี้นั่นเอง ตายห่า ทำไปได้ จากการคาดคะเนในเวลา 3 วินาที ธงของหนุ่มน้อยนั้นใหญ่พอตัว ถ้าเที่ยวกับขนาดตัวน้องเขา ผน้องเขาน่าจุสุงประมาณ 165 หนุ่มประมาณ 60 ถือว่าหุ่นใช้ได้นะคั้บ) แต่ด้วยความห่างเลยสังเกตุได้เท่านั้น ตอนที่ผมเห็นครั้งแรก น้องเขาเงยหน้าท้าแดด ส่วนมือธก้รูดธงเต็มลำอย่างได้อารมณ์ผมสังเกตุว่าก่อนหน้าที่ผมจะเดินเข้ามา จะมี ผู้หญิงที่มาสอบเหมทอนกัน เดินผ่านหน้าน้องเขาไป 1 คน นั่นแน่!! แสดงว่าน้องเขาชักธงโชว์สาวๆแน่เลย

ตามจริงอยากจะพรวดพราดเข้าปช่วยน้องเขาชักธงอยู่เหมือนกัน ถ่สไม่ติดว่าตัวเองมาสอบ เฮอๆ พอผมเดินไปไกล้ๆน้อง คือตอนแรกเขาคงไม่ทันสังเกตุเห็นผมอ่ะ เพราะมัวแต่เงยหน้าสู้ฟ้ามือท้าธงอยู่ ผมเลยส่ง้สียงทักเบา โห น้อง โจงแจ้งไปป่าว ห้องน้ำมี ห้องน้ำมี ท่าทางน้องเขาตกใจมากคั้บ รีบเอาธงซุกเข้าไปในชายเสื้อชอ็ปสีเทา มันเข้าแต่หัวคั้บ เพราะน้องเขายังกำฌคนไว้เต้มมือ มองเห็นลำเนื้อสีน้ำตาลชัดเจน น้องเขามองหน้าผมแบบตกใจ ก่อนยิ้ม (เหมือนยิ้ม หรือว่าน้องเขายังตกใจไม่รุ้ แล้วน้องเขาก้อลุกขึ้นเดินอ้อมไปข้างหลังป้อมยาม ตามจิงผมก้ออยากเดินตามเข้าไปอ่านะ นี่ถ่าไม่ติดสอบมีตามไปโตกด้วย อิอิ

พอสอบเสร้จผมกลับออกมาที่ป้อมยามข้างหน้าอีกครั้ง หวังว่าจะเห็นนุ่มคนนี้นั่งอยุ่ แต่ไม่มีวี่แววเลย เงียบ เห้นแต่พี่ยามนั่งยิ้มแป้นอยู่ ผมเลยเข้าไปถมว่า พอรู้จัก หนุ่มคนที่มานั่งเมื่อเช้ามั้ย พี่ยามบอกไม่รู้จัก คงเป็นวัยรุ่นแถวนั้นกระมัง เง้อ งานนี้ผมเลยอดเลยอ่ะ งิงิ